De dood is voor veel mensen geen geaccepteerd en vertrouwd onderdeel van het leven. We zijn bang voor de dood, we stoppen de dood het liefst ver weg. SIRE wil mensen aan het denken zetten door ‘de dood’ onderwerp van gesprek te maken.
Inzicht
De dood blijft altijd pijnlijk. Maar mensen mogen zich er wel bewuster van worden dat het niet helpt om de dood uit de weg te gaan. Daarom wil SIRE van de dood een gespreksonderwerp maken. Door over de dood te praten, gaan mensen erover nadenken en zijn ze er meer mee bezig. Praten draagt bij aan de acceptatie van de dood en verbetert de kwaliteit van het stervensproces en van het leven.
Creatief concept
Er werd een emotioneel appel gedaan met het campagnethema:
De dood. Praat erover, niet eroverheen.
In de campagne lieten we zien dat we de dood als gespreksonderwerp het liefst vermijden. Dat we dooddoeners gebruiken. Vaak uit ongemak en ons niet realiserende wat we zeggen, gebruiken we woorden die de ander niet helpen. Daarmee wordt een betekenisvol gesprek uit de weggegaan.
Er wordt in de campagne een spiegel voorgehouden en een alternatief gegeven. Er is gekozen voor 3 belangrijke bouwstenen in een integraal plan van aanpak.
1: de publiekscampagne, 2: de (redactionele) samenwerkingen en 3: PR.
De dood moet een gespreksonderwerp worden. Dan is het niet voldoende om daar alleen toe op te roepen in een reclamecampagne. Via de inzet van branded content (de redactionele samenwerkingen) en PR konden we laten zien hoe je het gesprek over de dood kunt voeren.
Er werd opgevallen met eerlijke en menselijke situaties, vlak voor en na de dood, in beeld & geluid. Het zijn de meest herkenbare dooddoeners. Het ongemak ervan is letterlijk voelbaar voor de kijker op TV en hoorbaar voor de luisteraar op radio.
In outdoor, print, online en in social werd gekozen voor confrontatie. Grafstenen worden gebruikt om de dooddoeners op te schrijven. Ook om duidelijk te maken dat we de dooddoeners beter ten grave kunnen brengen.
Samenwerkingen: influencers & branded content
Om ook de jongere doelgroep te bereiken – voor wie de dood vaak nog heel ver weg is – gingen 3 influencers in gesprek over de dood met een dierbare. Deze content werd verspreid via de eigen socials van Roué Verveer, Julia Mekkes en Tim Senders. En via de social kanalen van SIRE zelf natuurlijk. Met het magazine &C werd een content samenwerking ontwikkeld: ‘Uit de Doofpot’. De redactie maakt een serie video’s waarin ze lezers confronterende vragen over de dood stelde.
Budget en media inzet
SIRE heeft geen budget. Het ‘con amore, gratis en om niet’ principe bestaat al vanaf de oprichting in 1967. Elke campagne is het resultaat van de belangeloze medewerking van alle partijen: reclamebureaus, onderzoeksbureaus, PR-bureaus, digitale bureaus, mediabureaus, productiemaatschappijen, experts, wetenschappers en niet te vergeten de mediapartners.
TV-exposure is voor SIRE altijd belangrijk geweest, vanwege de kracht van de emotie die het medium kan overbrengen en de massale zichtbaarheid. De beschikbaarheid van TV is over de jaren heen sterk gefluctueerd. Voor de campagne ‘De Dood. Praat erover. Niet eroverheen.’ was helaas een beperkte hoeveelheid TV-zendtijd beschikbaar, mede daarom is de campagne in samenwerking met diverse mediapartners volop ingezet in andere kanalen zoals Radio, Bioscoop, Digitale Out of Home, Print en op diverse online platformen.
Dat zagen we ook terug in de bereiksopbouw van de campagne. Tegelijkertijd zien we wel dat als mensen de campagne hebben gezien, de campagne uitermate effectief is.
Resultaat
Praten over de dood bleek een belangrijk en dankbaar gespreksonderwerp voor de media om over te publiceren. In totaal zijn er 452 nieuwsberichten verschenen (bij een doelstelling van 50!). Op de dag van lancering aandacht van de belangrijkste nieuwsmedia: het NOS-Journaal, het NOS-Jeugdjournaal, NOS.nl, NPO Radio 5, AD (online en video). Stukken in Trouw, NRC, AD. Polls in de Telegraaf, het NOS-Jeugdjournaal en op NPO Radio1 Standpunt.nl.
De intentie om over de dood te praten is significant gestegen. Mensen zijn zich veel meer bewust dat ze daarmee de band met hun dierbaren versterken. Waarmee de angst om over de dood te praten vermindert.
Conclusie
De dooddoeners campagne is erin geslaagd om van de dood een onderwerp van gesprek te maken. De oproep om niet over de dood heen te praten, is pijnlijk herkenbaar. Er wordt een gevoelige snaar met de verhalen geraakt. Na het zien van de campagne zijn mensen zich er meer bewust van dat praten over de dood je dichter bij elkaar brengt, ze voelen zich dieper verbonden. De relatie met hun dierbaren wordt hechter. De dood is als gespreksonderwerp werkelijk gaan leven.
